این روزها کنکور تبدیل به ابزاری برای تسویه حساب‌های سیاسی و بحث‌های بی‌ثمر و جدل‌های بی‌نتیجه شده است. فارغ از اصرار برخی بر تعویق و اصرار بعضی بر برگزاری کنکور،دانش‌آموزان کنکوری در زیر فشار و اضطراب در حال رنج کشیدن هستند.
حداقل به خاطر آسودگی خاطر آن‌ها و خانواده‌هایشان از این بحث‌ها دست بکشیم.
نکته‌ی جالب در مورد واکنش‌ها به اظهارات جناب فتاح این که:
همه‌ی عزیزان برای پس دادن املاک بنیاد مستضعفین پیش قدم بوده‌اند، اما نمی‌دانیم چرا تا پیش از رسانه‌ای شدن اینگونه مسائل هیچ اتفاقی نمی‌افتد و پس از آن همه برای حل مشکل به تکاپو می‌افتند.
پ ن: هنوز برای قضاوت زود است و باید صبر کنیم و ببینیم پس از بازگشت این املاک به بنیاد مستضعفین چه سرنوشتی در انتظار آن هاست.
نابودی یکی از شرایان‌های حیاتی لبنان نمی‌تواند اتفاقی باشد.
اما یک سوال مهم:
آیا در کشور ما و در بنادر و تاسیسات زیربنایی آن، اینگونه بمب‌های ساعتی و آماده‌ی انفجار وجود دارد؟
208 تنها یک عدد نیست.
208نفر، تعداد عزیزانیست که در 24 ساعت گذشته جان شیرین خود را در اثر ابتلا به ویروس کرونا از دست داده‌اند.
به راستی دولت چه تدبیری برای کاهش تعداد مبتلایان و درگذشتگان ناشی از این ویروس دارد؟
در ایام نوروز که تعداد مبتلایان و فوتی‌ها پایین‌تر از این روزها بود، محدودیت‌هایی اعمال شد که نتیجه‌ی آن کاهش تعداد کشته‌ها به زیر 30 نفر بود. اما با بی‌تدبیری و کم‌کاری دولت و کم‌توجهی مردم شاهد افزایش چشمگیر آمار ابتلا هستیم.
شرایط مشابه شرایط جنگیست اما دولت جناب روحانی توان مدیریت در شرایط صلح را هم ندارد.
در حالی که متوسط تعداد در گذشتگان روزانه‌ی کرونا در کشور بیش از متوسط روزانه‌ی شهدای هشت سال دفاع مقدس است؛ دولت کار چندانی برای کاهش مبتلایان انجام نمی‌دهد. هرچند وزارت بهداشت و کادر شریف درمان شبانه روز در تلاش هستند، اما کم‌کاری مابقی دولت به شدت مشهود است. در ایام نوروز و با آماری به مراتب پایین‌تر، محدودیت‌هایی اعمال شد، اما این روزها جناب روحانی به توصیه و حرف درمانی بسنده می‌کنند.
مواضع و حرف‌های جناب احمدی‌نژاد در این روزها، یادآور بعضی اظهارات مرحوم هاشمی رفسنجانی در تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری سال 84 است؛ سخنانی متفاوت و متضاد با اظهارات سال‌های گذشته. در آن سال طرفداران هاشمی با شعار "هاشمی 2005" برای آن مرحوم تبلیغ می‌کردند و این روزها احمدی‌نژاد در تلاش است چهره‌ای متفاوت و دوهزار و بیستی از خود به نمایش بگذارد.
