کرونای دولتی
چجوریه که ستاد ملی مبارزه با کرونا تنها رئیسجمهور رو از حضور در اجتماعات منع کرده و کاری به رئیس مجلس و رئیس قوهی قضائیه نداره؟
چجوریه که ستاد ملی مبارزه با کرونا تنها رئیسجمهور رو از حضور در اجتماعات منع کرده و کاری به رئیس مجلس و رئیس قوهی قضائیه نداره؟
چرا هدایایی که توسط خیرین ثروتمند به مداحان و وعاظ گرامی اهدا میشود، بیشتر در بالاشهر سرمایهگذاری شده، نه در پایین شهر؟
چرا دیگر خبری در مورد پرونده و سرنوشت احمدرضا جلالی منتشر نمیشود؟
اگر حکم اعدام ایشان براساس اسناد و مدارک متقن بوده، تعلل در اجرای آن به چه معناست؟
و اگر خدای ناکرده اشتباهی صورت گرفته و ظلمی به ایشان شده، چرا خبری در مورد آن منتشر نمی شود؟
مبادا شاهد داستانی مشابه پروندهی دانشمندان هستهای و مازیار ابراهیمی باشیم!
تمامی این گمانه زنیها و این سوالات از ضعف در اطلاع رسانی و مصلحتاندیشی ها نابهجا است.
حمایتهای گذشته و سکوت سنگین امروز جناب آملی لاریجانی در قبال اتهامات اکبر طبری و عدم تبری جستن از او یک پرسش اساسی را به ذهن متبادر میکند:
آیا فردی با این ویژگیها شایستگی تشخیص مصلحت نظام و نگهبانی از قانون اساسی را دارد؟
در حالی نامهی چهارم دی ماه آقای احمدینژاد به رهبر انقلاب امروز منتشر شد که رهبری در بیانات ششم دی ماه خود به طور غیرمستقیم به مباحث مطرح شده در این نامه پاسخ داده بودند.
هدف از علنی کردن این نامه چیست؟ اصلاح یا تخریب و سیاه نمایی؟
زمان چندانی تا روشن شدن اهداف ایشان باقی باشد.
تاریخ انتشار: ۹۶/۱۱/۰۶
جناب احمدینژاد به عنوان رئیس جمهور سابق بیشترین آشنایی را با قوهی مجریه و مشکلات آن دارند و در این چند سال هم بیشترین انتقاد و تخریب نسبت به ایشان از سوی مدیران دولتی بوده؛ در دوران ریاست قوه ی مجریه هم بیشترین مشکل را نه با قوهی قضائیه بلکه با مجلس داشتند، اما این روزها بیشترین حملاتشان به قوهی قضائیه و به بهانهی محکومیت همکارانشان است.
این گونه رفتار کم مشکوک نیست.
تاریخ انتشار: ۹۶/۱۰/۰۶
نه قوهی قضائیهی و جناب آملی لاریجانی همهی حق هستند و نه آقای احمدینژاد همهی باطل؛ اما احمدینژاد خود را در مسیری نادرست و یکطرفه، چیزی شبیه به چالش نهنگ آبی قرار داده.
تاریخ انتشار: ۹۶/۰۹/۲۷
داستان این روزهای ما داستان این بیت است:
"دشمن دانا بلندت میکند
بر زمینت میزند نادان دوست"
مبارزه با استکبار و مبارزه با داعش و نابودی حکومت آن، باعث اعتلای ایران اسلامیست و نادانی و لجاجت بعضی مسئولین امروز و دیروز مایهی سرافکندگی و خجالت.
هیچ گاه قرار نیست بعضی از اهالی سیاست که به یکدیگر هم رحم نمی کنند؛ برای رضای خدا، یا به خاطر نظام و قانون برای سپنتا نیکنام دل بسوزانند؛ مگر این که منفعتی برایشان داشته باشد.
پاسخ صریح و بی پرده ی رئیس قوه ی قضائیه به کنایه های رئیس جمهور و انتقاد از رها کردن کشور و دلبستن به برجام، نشان دهنده ی اختلافات جدی بین مسئولین ارشد دو قوه است.
البته مروری بر مواضع جناب روحانی و نزدیکانشان گویای این است که حمله ی دولتمردان به قوه ی قضائیه اتفاقی نیست و ایستادگی این قوه (با همه ی کاستی ها) در برابر اهداف نامشروع و زیاده خواهی برخی، باعث عصبانیت مسئولین قوه ی مجریه شده است و بی دلیل نیست که چند ماه پیش جناب روحانی پیشنهاد واگذاری بخشی از کارهای (بخوانید اختیارات) قوه ی قضائیه به دیگر بخش ها (بخوانید دولت) را مطرح کردند.
روحانی: "می شود به روزی برسیم که حجم فعالیت قوه قضاییه کمتر شود به شرط اینکه بخشی از کار این قوه به سایر بخش ها واگذار شود." ۱۱/تیر/۱۳۹۶
البته نمی دانم ارتباطی بین تخریب قوه ی قضائیه توسط رسانه های معاند با اظهارات جناب روحانی، دولتمردان حال و سابق و همین طور بعضی نمایندگان مجلس هست یا نه، اما اگر ارتباطی هم نباشد فرقی در نتیجه ی آن نمی کند.
انگار با همه ی اختلاف نظرها، روسای جمهور فعلی و سابق در تخریب قوه ی قضائیه هم عقیده اند.
تاریخ انتشار: ۹۶/۰۷/۱۹
جناب روحانی سَیاس تر از آن است که بخواهد ورودی نسنجیده به موضوع بازداشت حسین فریدون که قابل پیش بینی هم بود، داشته باشد. در روزهایی که محمود احمدی نژاد ادعاهایی خلاف واقع در رابطه با دستگیری بقایی دارد؛ مطمئنا سکوت رسانه ای رئیس جمهور و یا سخن گفتن ایشان از احترام به تصمیم قوه قضائیه محتمل ترین حالت است.
البته در زمان مناسب تیم رسانه ای رئیس جمهور و شخص ایشان بهره برداری لازم از این اتفاق را خواهند داشت.
تاریخ انتشار: ۹۶/۰۴/۲۵
رهبر انقلاب:
- برخی مکرر میگویند بعضی اصول قانون اساسی معطل مانده، اما گویا آنها اصل هشتم قانون اساسی که مربوط به امر به معروف است جزء اصول قانون اساسی نمیدانند.
- حمایت از آمران به معروف وظیفهی قوهی قضائیه است. ۱۳۹۶/۰۴/۱۲
چرا دولت قانون حمایت از آمران به معروف را پس از تاییدهای چند باره اجرا نمی کند؟
_ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
اصل هشتم:
در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه ای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت. شرایط و حدود و کیفیت آن را قانون معین می کند. "والمؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر".
تاریخ انتشار: ۹۶/۰۴/۱۲